Дар мақола раванди ислоҳоти институтсионалӣ, ки дар ҳама гуна навсозиҳо аҳамияти муҳим дорад, баррасӣ карда шудааст. Қайд шудааст, ки ташаккули низоми қонунгузорӣ ва фазои солими иҷтимоӣ ҳамчун вазифаи асосии иҷтимоию иқтисодии давлат масъалаи муҳимтарин ба ҳисоб меравад. Таҳлили қонунҳо ва меъёрҳо, ки мафҳуми «ниҳод» - ро дарбар мегиранд, инчунин арзёбии ниҳод ҳамчун асос барои рушди ҳаёти иҷтимоию иқтисодии кишвар сурат гирифтааст. Тавсияҳо пешниҳод шудаанд, ки тибқи онҳо ислоҳоти институтсионалӣ бояд шароиту вижагиҳои маҳал, аз ҷумла хавфи истифодаи ғайримақсадноки ниҳодҳоро ба назар гиранд.
ислоҳот, ниҳод, хароҷоти трансаксионӣ, манфиатҳои ҷамъиятӣ вагурӯҳӣ, сармояи иҷтимоӣ, иттилоотҳои ассиметрӣ
Полищук Л. Нецелевое использование институтов: причины и следствия / Л. Полищук // Вопросы экономики. - 2008. - № 8. – С.28- 46.
2. Рубинштейн А. Общественные интересы и теория публичных благ //Вопросы экономики. -2007. № 10. – С. 90-113.
3. Парсонс, Т. О структуре социального действия / Т. Парсонс.– СПб.: Академический проект, 2000. – 880 с.
4. Ясинский Ю., Тихонов А. Новая информационно-поведенческая парадигма: конец равновесной теории или ее второе дыхание? //Вопросы экономики. – 2007. – № 7. – С. 35-58.
5. Агентӣ коррупсияро буғӣ мекунад // Ҷумҳурият.- 2008.- 26 феврал