0.0/5 оценка (0 голосов)

ИҶТИҲОД – ҲАМЧУН САРЧАШМАИ ТАҲАВВУЛИ МАКТАБИ СУДИИ ҲАНАФИЯ

Муаллиф (он)

Обидов Д.С.

Чакидаи мақола

Аз нигоҳи таърихӣ-ҳуқуқӣ ва назариявӣ кӯшиши таҳлили масоили марбут ба нақш ва аҳамияти иҷтиҳод ҳамчун сарчашмаи ратсионалӣ дар генезиси ҳуқуқи мусулмонӣ ба харҷ дода шудааст. Пайдоиши классикии бармаҳали исломӣ ва дар як вақт табиати ратсионалии иҷтиҳод, моҳият ва аҳамияти  иҷтиҳод бо назардошти мавқеи он дар таҳаввули мактабҳои динӣ-ҳуқуқии исломи суннӣ, хусусан мактаби ҳуқуқии ҳанафия зикр шудааст. Аҳамияти пешбари иҷтиҳод дар ҷараёни трансформатсияи мактаби ҳуқуқии ҳанафия ба мактаби ҳуқуқи судӣ таъкид гардида, ба табиати иҷтиҳод аз нигоҳи худи мактаби ҳуқуқии ҳанафия равшанӣ андохта шудааст. Оид ба таъсири вежаи иҷтиҳод ба фаъолияти эҷодии асосгузори мактаб – Имоми Аъзам Абӯҳанифа андешаҳо баён гардидаанд. Ҳамчунин, кӯшиш карда шудааст то сабабҳои заиф гардидани мавқеи сарчашмаи мазкур баъди асри Х дар равияи суннии ҳуқуқи мусулмонӣ муайян карда шаванд.

Калидвожаҳо

ҳуқуқи исломӣ, иҷтиҳод, исломи суннӣ, манбаи ақлгарои ҳуқуқӣ, мактаби ҳуқуқии ҳанафӣ, Имоми Аъзам Абӯҳанифа

Пайнавишт

1.        Абе Довуд ас-Сиджистони. Сунану Абе Довуд. – 1-е изд. – В 7 томах. – Т.5. – Бейрут: Дор-ар-рисола ал-оламия, 1430х./2009. – 662 с.

2.        Буриев И.Б. Действие мусульманского права в дореволюционном Таджикистане (VIII – начало ХХ вв.) /Отв. ред. член-корреспондент  АН РТ Тахиров Ф.Т. – Душанбе, 1999. – 199 с.

3.        Васиятхои Имом Абуханифа (Наставления Имама Абуханифы) /Васоёи Имоми Аъзам Абуханифа ба шогирдони пешкадамаш (Наставления Имама Аъзама Абуханифы своим передовым ученикам) /Пер. с персид. А. Хайдари. – Душанбе: ООО «Суннатулло», 2007. (на тадж. яз.)

4.        Ибн Баззози Мухаммад ал-Кардари. Манокиб-ул-Имом-ил-Аъзам. В 2-х томах. - Бейрут-Лубнон: Дорул-китобил араби, 1401 х./1981.  – Т.2.

5.        Васоёи Имом Абуханифа /Пер. с араб.. А. Хайдари. – Техрон, 1389х. – 51с. (на персид. яз.).

6.        Ислам. Краткий справочник. – М.: Главная редакция восточной литературы издательства «Наука»,1983. – 157 с.

7.        Ислам: Энциклопедический словарь. - М.: Наука. Главная редакция восточной литературы, 1991. – 315 с.: ил. 

8.        Коран /Перевод смыслов Э.Р. Кулиева. Издание пятое, исправленное и дополненное. – М.: Издательский дом «УММА», 2004.

9.        Мухаммад Убайдуллохил Асъади. Ал муджаз фи усулил фикхи мааъ муъджамиъ усулил фикх /Введ. Абдулфаттоха Абугудда и Абулхасана ан-Надави. 2-е изд. – Египет. Каир, 1418 х./1998. - 351с.

10.    Обидов Д.С. Ханафитская школа права и ее значение в исламском праве суннитского направления (мавераннахрское течение). – Худжанд: государственное издательство имени Рахима Джалила, 2011. – 316 с. 

11.    Обидов Д.С. Мактабхои хукукии исломи ва ахамияти онхо дар рушди хукуки мусулмони (Исламские школы права и их значение в развитии мусульманского права). – Худжанд: Ношир, 2012. – 144с. (на тадж.яз.)

12.    Петренко Н.И., Надеждин А.В. Юридическая формула ханафитского мазхаба (Правовой школы Абу Ханифы) //Марийский юридический вестник. - №1 (12), 2015. - С.4-7.

13.    Сигалов М.К. Исторические особенности становления пространства арабо-мусульманской правовой культуры //Пространство и время. - № 1-2 (19-20) /2015. – С.156-162.

14.    Сюкияйнен Л.Р.  Шариат и  мусульманско-правовая культура. – М., 1998. – 48с.

15.    Уткельбаева З.И. Особенности методологии Имама Абуханифы //Вестник. Серия философии, культурологии и политологии. - №1 (67), 2019. – С.109-117.  

16.    Хайдарова М.С. Формирование и развитие мусульманского права в Арабском Халифате (XII-XIII вв.). Дисс. на  соиск. уч. степ. канд.юрид.наук. – М., 1985. – 220с.

17.    Холиков А.Г. Хукуки исломи (Исламское право). – Душанбе: ЭР-граф, 2010. – 476с. (на тадж.яз.)

18.    Шамсулаимма Мухаммад ас-Сарахси. Китоб-ул-Мабсут. В 15 томах. – Т.1. – Ч.1. – Бейрут-Лубнон: Дор-ул-кутубил илмийя, 1421х./2001. – 425с.

Таърихи нашр

Среда, 07 Июль 2021