0.0/5 оценка (0 голосов)

Методологияи ҳуқуқии Абўҳанифа ва аҳамияти он дар инкишофи доктринаи судии Ҳанафия (тадқиқи таърихӣ-ҳуқуқӣ ва назариявӣ)

Муаллиф (он)

Обидов Дилшод Солиҷонович

Чакидаи мақола

Дар мақола низоми усулҳои ҳуқуқии фаъолияти асосгузори мактаби ҳуқуқии ҳана¬фия дар равияи суннии ислом – Имоми Аъзам Абўҳанифа дар соҳаи назария ва амалияи ҳокимияти судӣ мавриди тадқиқ қарор дода шудааст. Дар ин самт, ба моҳият ва хусу¬си¬ятҳои усулҳои фаъолияти асосгузори мактаби ҳуқуқии ҳанафия, аз ҷумла, усули раъй, усули интерактивӣ, усули гипотетикӣ, истеҳсон, ҳилаи шаръӣ равшанӣ андохта шудааст. Махсусияти методологияи Абўҳанифа дар ҳалли масоили ҳуқуқии ғайриодии тахминӣ  таъкид гардида, нақш ва аҳамияти истеҳсон зимни ҳалли ҳолатҳои ҳуқуқии гипотетикӣ муайян карда шудааст. Бо назардошти табиати усулҳои мазкур хусусиятҳои самтгирии ҳуқуқии Абўҳанифа зимни ҳалли методологии ҳолатҳои мураккаби ҳуқуқӣ ва адлиявӣ муайян гардидааст. Вижагии мактаби ҳуқуқии ҳанафия дар татбиқи усулҳои ратсионалӣ ва либералӣ зимни ҳалли муаммоҳои назариявӣ ва амалии ҳуқуқи мусулмонӣ, адолат ва қонунияти судӣ мавриди баррасӣ қарор гирифтаанд.  

Калидвожаҳо

Абўҳанифа, методологияи ҳуқуқӣ, доктринаи судӣ, фиқҳ, қазо, судя, раъй, интерактивӣ,  истеҳсон, ҳилаи шаръӣ

Пайнавишт

1.                  Ал-Албони Мухаммад Носириддин. Сифату салотин наби. – Бейрут. Димашк, 1403х. /1983. – 200с. (на араб. яз.).

2.                  Васильев Л.С. История религий Востока. Учебное пособие для вузов. – 7-е изд., испр. и доп. – М.: КДУ, 2004. - 704с.

3.                  Великий имам Абу Ханифа ан-Нуъман (краткое изложение книги Вахби Сулеймана Гавиджи) /Пер. Владимира Абдаллы Нирша. 1-е изд. – М.: Благотворительный фонд «Ибрагим Бин Абдулазиз Аль Ибрагим», 2002. – 56 с.

4.                  Дуктур Мустафо аш-Шикъа. Ислом било мазохиб. - 3-е изд.- Египет, 1979. – 645с. (на араб.яз.). 

5.                  Дуктур Камал Абдил Азим Анони. Введение к: Шамсулаимма Мухаммад ас-Сарахси. Китобул Мабсут /Введ. Дуктура Камала Абдил Азима Анони /Под ред. и исслед. Абиабдиллаха Мухаммада Хасана Мухаммада Хасана Исмаила лишшафии. - В 15-ти томах. - Т.1. – Ч.1. - Бейрут-Лубнон: Дорул кутубил илмия, 1421х./2001. – 425 с. (на араб. яз.).

6.                  Имам Мухаммад Абузахра. Абуханифа, хаётуху ва асруху, ороуху ва фикху. – Каир: Дорулфикрил араби, 1997. – 412с. (на араб. яз.).

7.                  Манноул Каттон. Таъриху ташриъил исломи. - Риёз: Мактабатул маъориф линнашри ваттавзеъ. Ли сохибихо Саъд ибн Абдуррахмон, 1417х./1996. – 434с. (на араб.яз.).

8.                  Монеъ ибн Хаммод Джухани. Ал мавсуатту муяссарату фил адёни вал мазохиби вал ахзобил муосирати. -  В 2-х томах. – Т.1. – Рияд: Доруннадватил оламия лишшабобил исломи, 1424х./2003. – 556с. (на араб.яз.). 

9.                  Петренко Н.И., Надеждин А.В. Распространение ханафитской правовой школы //Пробелы в российском законодательстве. - 2015. - №5. – С.50-51.

10.              Петренко Н.И., Надеждин А.В. Юридическая формула ханафитского мазхаба (право­вой школы Абу Ханифы) //Марийский юридический вестник. - 2015. - № 1(12). – С.4-7.

11.              Рустам Батыр. Абу-Ханифа: жизнь и наследие /Под общ. ред. Д.В.   Мухетдинова. - Нижний Новгород: Ярославль: ИД «Медина», 2007. - Ч.1. – 288 с.

12.               Сайид Ахмад Васли Самарканди. Таърихи Имоми Аъзам (Алкаломул-афхам фи манокиби Имоми Аъзам) /Под ред. Ходжи Абдулджалола Ализода /Пер. на тадж. Ф. Хасанова. - Душанбе: Паёми ошно, 2001. –  40с. (на тадж.яз.).   

13.               Сайид Мухаммад Амин ибн Обидин. Расм-ул-муфти /Мачмуъату расоили Ибни Обидин. В 2-х томах. - Египет: Усмония, 1325 х. (на араб. яз.). – Т.1. – 371с.; Т.2. – 353с.

14.               Химматзода М. Таассуби мазҳабӣ – амали номатлуб. –  Душанбе: Деваштич, 2007. – 96 с. (на тадж. яз.).

15.              Цветков П. Исламизм. Мухаммед и Коран. - Асхабад: Тип. Штаб. 2  Турк. Арм. Корп., 1912. Т.1. – 460 с.

Таърихи нашр

Четверг, 23 Апрель 2020