Дар мақола таълимоти судии Қуръон – сарчашмаи аввалиндараҷаи классикии ҳуқуқи исломӣ зимни идроки мўҳтавои хусусиятҳои пайдоиш ва сохтори таркибии Қуръон мавриди тадқиқ қарор гирифтааст. Табиати ҳуқуқии сураҳои қуръонӣ аз нигоҳи дар онҳо мавҷуд будани принсипҳо ва меъёрҳои судӣ таҳлил шудааст. Назари принсипиалӣ ва меъёрҳои судӣ таҳлил шудааст. Назари принсипиалӣ ва меъёрии Қуръон ба масоили адолати судӣ, хусусиятҳои фаҳмиши мазмуну моҳият, мақсаду мароми принсипҳо ва меъёрҳои судии қуръонӣ тавассути истифодаи васеи тафсирҳои маъруф ва мўътамади Қуръон асоснок карда шудааст. Нақши таълимоти судӣ ва таҷрибаи доварии паёмбар Муҳаммад дар дарки моҳияти таълимоти судии Қуръон, вижагии ҷабҳаҳои гуногуни таълимоти Қуръон оид ба ҳокимияти судӣ, нақш ва аҳамияти онҳо дар татбиқи адолат ва қонунияти судӣ баён гардидааст. Мазмуни меъёрӣ ва ҳатмӣ доштани таълимоти Қуръон оид ба ҳокимияти судӣ махсус таъкид шудааст.
ҳуқуқи исломӣ, анъанаҳои таълимоти судии паёмбар, таълимоти Қуръон, ҳокимияти судӣ, меъёргузорӣ, сураҳои Қуръон, ҳокимияти боадолат, қозӣ, ҳакам
1. Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Аҳмад ал-Қуртубӣ. Ал-Ҷомеъу ли аҳкомил Қуръон. – Дар 10 ҷилд. – Қоҳира: Дор-ул-ҳадис, 2002/1423ҳ. - Ҷ.1. – 799с.; Ҷ.3. – 760с.; Ҷ.8. – 624с.
2. Абӣ Абдуллоҳ Муҳаммад ал-Қуртубӣ. Ал-Ҷомеъ-ул аҳкомил Қуръонӣ. Тафсирул Қуртубӣ. – Дар 10 ҷилд. – Ҷ.3. – Қоҳира: Мактаба ат-тавфиқия, (б.с.ч.). – 384с.
3. Авксентьев А.В., Мавлютов Р.Р. Роҷеъ ба Қуръон /Аз русӣ тарҷумаи Тўҳфа Расулӣ. – Душанбе: Ирфон, 1991. – 112 с.
4. Азизов У.А. Становление и развитие институтов преступления и наказания на территории дореволюционного Таджикистана./Монография. – Душанбе: «Андалеб-Р», 2014. – 200 с.
5. Ал-Бағовӣ ал-Ҳусайн ибн Масъуд. Шарҳ ас-Сунна. – Табъи 2. – Дар 16 ҷилд. – Ҷ.4. – Бейрут: Ал-Мактаб ал-исломӣ, 1403ҳ.
6. Ас-Суйути Джалал ад-Дин. Совершенство в коранических науках: Учение о ниспослании Корана /Пер. и комментарии Д.В. Фролова . – 1-е изд. – М.: Муравей, 2001.
7. Ибни Касири Димишқӣ. Ат-Тафсир ал-Қуръон ал-азим. Дар 4 ҷилд. – Табъи 2. – Ҷ.1. – Ал-Қувайт: Дор-ул-ирфон, 1416.
8. Ибни Хоҷари Асқалонӣ. Фатҳ-ул-борӣ би шарҳи Саҳеҳ-ал-Бухорӣ. – Табъи 1. – Дар 15 ҷилд. – Ҷ.9. – Қоҳира: Дор-ар-район ли ат-турос, 1407ҳ.
9. Кулиев Э.Р. На пути к Корану /Э.Р. Кулиев. – М.: Эжаев, 2006. – 553, [7]с.
10. Коран /Перевод смыслов Э.Р. Кулиева. Издание пятое, исправленное и дополненное. – М.: Издательский дом «УММА», 2004. – 688 с.
11. Максуд Р. Ислам /Рукайя Максуд. – Пер. с англ. В. Новикова. – М.: ФАИР-ПРЕСС, 2003. – 304с.: ил.
12. Мусульманское право (внутренние и международно-правовые нормы): Учебник /Под ред. М.А. Сарсембаева. –Алматы: Издательство института «Данекер», 1999. -256 с.
13. Остроумов Н.П. Исламоведение. – Ташкент, 1912. – 158 с.
14. Рахимова Ф.М. Учения ханафизма о государстве, справедливости и праве (VIII-XIII вв.). – Душанбе: «Истеъдод», 2016. – 272 с.
15. Тафсиру-л-Қуръони-л азим ли-л-имоми-л ҳофиз Абилфидо Исмоил ибни Касир. - Табъи 1. – Дар 3 ҷилд. – Ҷ.1. – Ал-Қоҳира, 1423ҳ./2002. - 895 с.
16. Холиқов А.Ғ. Ҳуқуқи исломӣ. – Душанбе: ЭР-граф, 2010. – 476 с.